Zonsopgang!

Het was me wat, vanmorgen om half zes gingen de vogels af, zo hard dat ik besloot om er maar uit te gaan. Frits was verstandiger en knorde heerlijk verder. De zon was nog niet op en volgens de telefoon zou dat om 6.02 u moeten gaan gebeuren, maar in het oosten was de lucht lang zo licht niet als in het noorden. Het dakterras biedt zowel uitzicht op de zee op noordoost, als de vulkaan op zuidwest en aangezien de ogen in mijn achterhoofd nog wat dicht zaten op dit tijdstip, moest ik continu draaien om geen feestje te missen, zie foto’s en video voor het resultaat. 

Vandaag doen we een kalme voorbereidende hike naar een osservatorio waar we op het terras de vulkaan goed in beeld hebben, alle ledematen maar vooral de kuiten zijn in volle training en wat stram: “vakantie met jou is hard werken” zegt de bioloog!

Dat is vooral te wijten aan het feit dat we gisteren het verboden afdaalpad beklommen hebben tot boven de 400 meter hoogte, een stijgingspercentage van 40% op rul zand, dus om de 150 meter een pauze was geen luxe maar bittere noodzaak! Gelukkig troffen we eerst een Engels echtpaar dat vertelde dat ze terug waren gestuurd door de gids en groep, we overwogen ons in het struweel te verstoppen, maar waren net te laat: busted!!

”What are you doiing here” was de enigszins retorische vraag van de gids, waarop wij onschuldig repliceerden dat we naar de vulkaan gingen kijken, zodat hij ons kon ‘verrassen’ met het bericht dat dat daar nu net niet was toegestaan! 

Morgen dan maar met een gids naar boven om het echte lava-vuur te gaan bewonderen, dat wordt 5 uur afzien maar hey, we zijn hier tenslotte niet voor niets!