Nog meer strand en boze golven.

Geheel tegen elke verwachting en vooraf gelezen voorspellingen in, stijgt het kwik dagelijks naar boven de dertig graden. Een dagje Santiago de Compostela bezoeken wordt dus al snel weer afgewisseld met zo naakt als mogelijk is op het strand vertoeven! 
Santiago is evenwel een wonderbaarlijk fenomeen:  dan heb je kilometers gewandeld en blijkt dat je aansluitend drie uur in de rij mag gaan staan tussen bezwete wielrenners en dagjesmensen, om de apostel te omhelzen. Dat is dan ook nog geen mensch van vlees en bloed, maar een protserig katholiek beeld! Enfin, massaal zoekt men de innerlijke verlichting op deze wijze, dus er zal ons wel iets ontgaan in deze hype. 

Vandaag trokken we naar Praia do Restro, de reviews geven aan dat dit een woest en wild,  natuurlijk strand is, zonder terrassen, toeristen en met erg veel golven en koud Atlantisch oceaanwater. Klinkt goed, vooral omdat erbij vermeld werd dat blootrecreatie toegestaan is en bij gebrek aan badkleding moet je selecties maken. Frits (geen review gelezen) dompelde zich als eerste onder in de golven, dapper gefilmd door degene die niet durfde in dit boze water! Één golf verder bungelde twee voetjes vrolijk boven de golven uit en zelfs na het douchen zat er nog een half strand in de oren. De natuur hier bleek zich vooral te ontvouwen als miljoenen opdringerige stekende vliegen, heel jammer want de woeste golven en vooral het gebrek aan mensen, waren zeer aangenaam!