Vulcano en Lipari.

In Milazzo boeken we een overtocht naar Lipari. Onderweg doet de draagvleugelboot Vulcano aan, waar we een tussenstop maken. In de haven slaat de zwaveldamp ons op de luchtwegen. In het zwavelmeertje borrelt het vulkaangas tegen de zwabberige kuiten van van geneeskracht dromende bejaarden. De vulkanologe weet te melden dat de gasbelletjes gloeiend heet zijn. Dit maakt de landerig dobberende senioren natuurlijk een stuk heldhaftiger. Verderop zie ik in een klein poeltje gasbelletjes naar boven borrelen. Als ik er aan voel - hier is wat tekst door de ballotage commissie verwijderd -  we maken nog een rondje over het eiland. Het seizoen is kennelijk nog niet begonnen, want de meeste huisjes staan leeg. Het ziet er overal een beetje verwaarloost uit. Als we op het veer naar Lipari willen stappen worden we door een poephoofd met een spiegelzonnebril tegengehouden ; ons ticket is niet meer geldig, we moeten een nieuwe kopen en omdat de boot een kwartier te vroeg vertrekt, moeten we op  de volgende veerboot wachten. Gek genoeg vertrekt die twee uur eerder zodat we maar een half uur hoeven wachten. 

De dienstregeling van de veerdiensten blijkt niet helemaal betrouwbaar, maar gelukkig geldt dit niet voor de vuilophaaldiensten, die komen sowieso niet, hoewel, vandaag zag ik een vuilniswagen , maar dat terzijde.

Op Lipari wachten we op de verhuurster, die ons naar het appartement zal brengen. Gek genoeg wacht zij ook op ons, maar dan aan de andere kant van de biggleteria ( kaartjesverkoopgebouwtje). 

We hebben een prachtig appartement met panoramisch uitzicht op de baai van Lipari, gelegen op een met bloemen bezaaide helling en behoudens een klein akkefietje met zekere blankste onderdelen,  verloopt de dag verder in harmonie.

Ik kan u trouwens nu al vertellen dat er in het verslag van morgen (eigenlijk vandaag, want de blog liep wat uit de pas met de tijd) veel vuurwerk en spektakel gaat komen!!